கடல் ...பொய்... கல் ...

நான் சொல்லும் ஒவ்வொரு பொய்க்கும்
ஒவ்வொரு கூழாங்கல்லை கடலில் எரிகிறேன்
என்றாவது ஒருநாள் நான் மௌனித்திருக்கும் நேரம்
என் மீது கற்கள் எரிந்துகொன்டிருக்கபடும்
அப்பொழுது கடலின் நுரையில் என்  இரத்தம் கலந்திருக்கும். .

நிழலில் நிஜம்

என் நிழல் கக்கும் சில உன்மைகளை
என் நிஜம் ஏற்க மறுக்கின்றது
மன்றாடி பார்க்கும் நிழலின் நிஜத்தை
நிஜம் நிராகரிக்கும் தருனத்தில்
இருள் சூழ நிஜம் நிழலாய் மாறுகின்றது. .

நாய்க்குட்டி நினைவுகள்

அழைத்ததும் வந்துவிடும் நாய்க்குட்டியாய்
முகம் நக்கி வால் ஆட்டுகின்ற
நினைவின் ஸ்பரிசத்தால் மயிர்கூச்செறியும் கணத்தில்
கண்ணோரத்தில் மின்னும் நீர்த்துளி. . .